آیا روان‌درمانی‌ها مؤثرند؟ سنجش و ارزیابی در روان درمانی‌ها
در ادامه‌ی برگزاری سلسله نشست‌های علمی ماهیانه‌ی انجمن علمی روان‌درمانی ایران، دوازدهمین نشست از این مجموعه با هم‌کاری خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی و با عنوان «آیا روان‌درمانی‌ها مؤثرند: سنجش و ارزیابی در روان‌درمانی» در تاریخ ۱۳ دی‌ماه ۱۳۹۷ در محل خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی برگزار خواهد شد. در این نشست دکتر مهرداد افتخار، دکتر آذرخش مکری و دکتر فرشته موتابی سخن‌رانی خواهند داشت. سخن‌رانان در ادامه به گفت‌وگو در مورد موضوع بحث و پاسخ به پرسش‌های حاضران خواهند پرداخت.
چگونگی ثبت‌نام به زودی اعلام خواهد شد.
توضیحی درباره‌ی تصویر استفاده‌شده در پوستر سمپوزیوم
کتاب‌های مُردگان نامی مشترک برای نوشتارهای مراسم تدفین در مصر باستان است. این نوشتارها ابتدا بر تابوت متوفّا کنده‌کاری می‌شدند و پس از آن بر پاپیروس نوشته و در تابوت گذارده می‌شدند، با این تصوّر که قابل‌حمل و در دست‌رس مُرده باشند. کتاب‌های مردگان مجموعه‌ای از افسونها، اوراد، رموز، اعداد و فرمول‌های جادویی برای استفاده‌ی متوفّا در آن جهان بوده‌اند، که بسیاری از باورهای بنیادین به اساطیر مصری را توصیف می‌کنند. آن‌ها راه‌نمای مُرده در آزمون‌های مختلفی بوده‌اند، که پیش از رسیدن به جهان زیرین با آن‌ها مواجه می‌شده است. گمان مصری‌های باستان بر این بود که آگاهی از این افسونها ضامن شادکامی در حیاتِ پس از مرگ است.
کتاب‌های مردگان معمولاً با صحنه‌هایی که متوفّا پس از مرگ با آن‌ها روبه‌رو می‌شود، مصوّر شده‌اند. مهم‌ترین آن‌ها، توزینِ قلب مُرده در برابر «مات»، خدای حقیقت و عدالت بود، که توسط آنوبیس صورت می‌گرفت. قلب مرده با یک پر کشیده می‌شد و چنان‌چه قلب با گناه سنگین نشده بود (از پر سبک‌تر بود) مرده نجات می‌یافت. خدای «تات» نتایج را ثبت می‌کرد و هیولای «آمیت» در آن نزدیکی منتظر می‌ماند تا قلبِ نامستحق را ببلعد.
«پاپیروسِ آنی» نسخه‌ی رنگی زیبای یکی از کتاب‌های مردگان است که با مرده‌ای دفن شده تا حیات جاودان را برای او تسهیل کند. «آنی»، مردی که با همسرش به خدایان تعظیم می‌کند، هنگامی که آنوبیس قلب او را در برابر پرِ حقیقتِ مات وزن می‌کند، و تات همه چیز را می‌نگارد و آمیت بلعنده نیز با صبوری منتظر است، در تصویر پاپیروسِ آنی جلوه‌گرند. باستان‌شناسان این پاپیروس را در مدفن «نانی»، زنی هفتاد ساله که خواننده‌ی مراسم مذهبی خدایِ آمون بود یافته‌اند.
«سِشات» خدای مصری فرزانگی، دانش و علم است. دست‌های‌اش نگاه‌دار لوح کتابت و قلم‌نیِ نوشتن، او فرشته‌ی راقِم، مُبدع نوشتار و هم‌راهِ خدای تات است. اغلب او را در حالی تصویر کرده‌اند که لباسی از پوست پلنگ دَر بَر و ساقه‌ی خرمایی به دست دارد و شکاف‌هایی بر آن منقوش می‌کند تا زمان را، به ویژه زمان ماندن فرعون بر زمین را ثبت کند. هم‌چنین، او ریسمانی گره‌دار را نگاه داشته است، تا زمین و آن‌چه در آن است را اندازه‌گیری کند. تات، حساب‌دارِ زمان و خدای نوشتن بسیار با سِشات همانند است و آن دو عمل‌کردهای مشترکی دارند. سشات را گاه دختر و گاه همسر تات می‌دانند.
ابزارهای سنجش و اندازه‌گیری در پیکرنگاره‌های دیگر خدایان یونانی-مصری نیز مشاهده می‌شود. مانند چوبِ اندازه‌گیری، که سِراپیس آن را در دست دارد. او را به هیأت انسانی با زنبیلی روی سر تصویر کرده‌اند و مصریان او را رب‌النوع دوزخ می‌دانستند. این چوب در پیکرنگاره‌های نِمِسیس، به معنای توزیع‌کننده‌ی شانس و اقبال نیز مشهود است. نِمِسیس به خون‌خواهی جرم و بی‌وفایی برمی‌خیزد و در اساطیر باستانی او را گریزناپذیر می‌دانند.
طراحی و توضیح پوستر:
دکتر سوده محبی رسا، روان‌پزشک
