همواره با تغییر انسان طی قرون متمادی, و همراه با پیشرفت تکنولوژی, سازه ها و مدلهای روانشناختی انسان دستخوش تحول میگردد و نیازمندیهای مبتنی بر روح زمان را با خود برمیسازد.
در قرن ۲۱ و پس از تجربه ی پاندمی کرونا و توسعه ی ارتباطات از زنده به مجازی و جریان در حال ادغام هوش مصنوعی در معادلات درون-بین- فرا فردی انسانها, شاهد تغییرات شگرف در تعاملات ذهن-بدن- جامعه هستیم.
هیجان در کانونِ این تغییرات و تحولات برجستگی خاصی دارد, که هم بعنوان معلول و هم علت, جایگاه ویژه ای در فرایند رواندرمانی ایفا میکند.
ششمین کنگره انجمن رواندرمانی ایران, با پرداختن به “جایگاه هیجان در رواندرمانی”, مهمترین یافته ها و چالشها در این عرصه را پیش روی جامعه علمی و خدمات دهندگان حوزه ی رواندرمانی قرار می دهد.
